Jeff Gburek & X-NaVI:et

Golem Art & Booking zaprasza na koncert!

CRK
ul. Jagiellończyka 10d
Wrocław-Nadodrze
crk.wroclaw.pl

8 stycznia 2010
g. 20.00 – projekcja filmów krótkometrażowych Jaume Balagueró
g. 20.30 – koncert: Jeff Gburek, X-NaVI:et, Suture Navigator

JEFF GBUREK

Jeff Gburek jest multidyspilinarnym artystą, gitarzystą, kompozytorem muzyki elektronicznej, rzeźbiarzem dźwięku. Obecnie mieszka w Poznaniu, po długim pobycie w Berlinie. Wykorzystuje rozwinięte techniki gitary preparowanej, przetwarzanie sygnału, oprogramowanie open source – by tworzyć bogatą strukturalnie muzykę, gdzie ekstremalne pianissimo, organiczna manipulacja obiektów oraz cisza kontrastują z energetycznymi wybrzuszeniami podnieconej elektroniki, obrazami trompe-l’oeil, gdzie psychologia doświadczenia słuchowego odgrywa znaczącą rolę jako pierwszy plan kompozycji. Jego ostatnia płyta wydana w Triple Bath « red rose for the sinking ship » otrzymała wysokie pochwały za jej bezkompromisowe poszukiwania rozmaitych obszarów słuchowych. Przez osiem lat współpracował z artystką teatru tańca Ephią w Djalma Primordial Science (www.djalma.com). Występował z takimi artystami jak Keith Rowe, Tetuzi Akiyama, Michael Vorfeld, Pascal Battus, Annette Krebs, Raven Chacon, Tom Carter, Yannick Franck, Olivier Pe. Grał na Warzawskim Festiwalu Ad Libitum z muzykami takimi jak John Tilbury, Eddie Prevost i Phil Durrant wykonując partytury Mortona Feldmana, Corneliusa Cardewa, Christiana Wolfa i La Monte Younga. Nagrania z jego własnego labelu Orphan Sound są dystrybuowane przez Metamkine we Francji, La Mediatheque w Belgii oraz Erstwhile w USA. We wrześniu 2005 rezydował w STEIM w Amsterdamie, a w 2006 r. otrzymał stypendium by studiować kompozycje w Darmstadt u Helmuta Lachenmanna. Nagrania Jaffa Gburka można znaleźć w wydawnictwach Triple Bath, Absurd, Nur Nich Nur, Foxy Digitalis oraz net-labelach:
http://www.idiosyncratics.net/netlabel.html
http://www.con-v.org/cnv44.html
www.mattin.org/desetxea.html
A także na stronach myspace:
www.myspace.com/aenigmaplasme
www.myspace.com/autonicrandiser

X-NAVI:ET

Nowy projekt współzałożyciela i muzyka grupy HATI – Rafała Iwańskiego, powołany do istnienia wiosną 2008 r. Artysta buduje swój świat dźwiękowy opierając się na brzmieniu modyfikowanych analogowo i cyfrowo instrumentów elektronicznych i akustycznych oraz nagrań terenowych i dźwięków znalezionych. Intuicyjnie kreuje wielowarstwowe psychoaktywne kompozycje. X-NAVI:ET to medium dla strumieni dźwięków słyszalnych i niesłyszalnych, płynących z otchłani pustki ku muzyce nadświadomej kosmicznej energii… R. Iwański swoje doświadczenia na polu elektroakustyki rozpoczął już w drugiej połowie lat 90. (np. Mantra-I: Prehistory of HATI: Vol. 1 – dobrze odebrana reedycja kasety z 1997 r., wydana w 2006 r. na cd-r), zanim w 2001 r. powstała grupa HATI. Jako X-NAVI:ET występował kilkadziesiąt razy w Polsce i Niemczech, także wspólnie z takimi artystami jak Jeff Gburek, Joke Lanz, Idiosyncrasia (Phil Maggi i Yannick Franck), Djalma Primordial Science (Ana Kavalis (taniec) i J. Gburek), Jacek Zieliński (video) i Xavier Bayle (action painting). Obecnie pracuje nad wspólnym albumem z Sunao Inami.

Rafał Iwański wraz z HATI, swym rodzimym rytualno-medytacyjnym zespołem, bazującym na brzmieniu instrumentów akustycznych, od 2003 r. zagrał kilkaset koncertów – w Polsce, Niemczech, Hiszpanii, Belgii, Holandii, Irlandii, Wielkiej Brytanii i Francji. Muzycy pojawili się też na kilku festiwalach, m.in.: Equinox Festival w Londynie, Bleisound Festiwal w Monachium, Wrocław Industrial Festival, Audio Art Festival w Krakowie, Festiwal w Krajobrazie w Inowłodzu, Open’er Festival, Temple of Silence Festival czy CoCArt Music Festival, który muzycy współorganizują wraz z CSW w Toruniu. Współpracowali też koncertowo i studyjnie m.in. z takimi artystami jak Z’EV, John Zorn, PURE, Robert Curgenven, WEREJU, Raymond Salvatore Harmon (video). Grupa HATI wydała kilka płyt, które zostały bardzo dobrze przyjęte w prasie muzycznej i wśród słuchaczy, zarówno w Polsce jak i poza granicami kraju. Najnowsza cd HATI to „KA”.
www.myspace.com/xnaviet
www.myspace.com/hatitah

Suture Navigator

Wrocławski projekt łączący działania muzyczne i video art, powołany do życia na początku 2006 roku. Terytorium twórczych poszukiwań obecnie czteroosobowego składu to obrzeża gatunków określanych jako dark ambient, abstract electronic i minimal music. Suture Navigator stwarza dzwiękowe przestrzenie o gęstej, nasyconej fakturze, charakteryzujące się wielowątkowością zdarzeń brzmieniowych i oszczędnym wykorzystaniem oczywistych struktur rytmicznych. Twórcze strategie i założenia zblizają propozycje formacji do obszarów penetrowanych z jednej strony przez klasykow niemieckiej sceny elektronicznej i kraut rocka, z drugiej budzą skojarzenia z nowoczesną elektroniką spod znaku lo-fi i glitch. Material muzyczny powstaje przy użyciu zarówno instrumentarium elektronicznego (stare, cyfrowe procesory dźwięku, samplery, syntezatory analogowe i cyfrowe systemy modularne) jak i akustycznego (spreparowane brzmienie skrzypiec i fletów), oraz innych technik, opierajacych się na zastosowaniu źródeł dźwięku, takich jak szpulowy magnetofon reporterski, czy zabytkowe odbiorniki radiowe. W chwili obecnej (wiosna ‘2008) Suture Navigator w składzie SLA (koncepcja, elektronika, sound design), DRU (skrzypce), ADR (flety, elektronika) i WNC aka Wojtek Benicewicz (video) koncentruje się na ostatecznym zmiksowaniu debiutanckiego materiału DVD oraz przygotowaniu nowego materiału z myślą o występach na żywo i przyszłych wydawnictwach.

http://www.myspace.com/suturenavigator

JACEK ZIELIŃSKI

Jacek Zieliński urodzony 24. 08. 1970 r. w Grudziądzu.
Od 1997 roku mieszka w Toruniu. Jest z wykształcenia plastykiem-grafikiem. Tworzy przede wszystkim w technikach: suchej igły, suchorytu, miedziorytu, kolografii, monotypii i kolażu. Można właściwie powiedzieć, że tworzone przez niego prace, posiadają cechy charakterystyczne zarówno dla grafiki, jak i malarstwa. Dzięki połączeniu takich technik graficznych, jak np. suchoryt i monotypia, nadaje każdej stworzonej przez siebie pracy indywidualny charakter.

W centrum Jego estetycznych fascynacji znajdują się głównie Cztery Żywioły.

Inspiruje się również ludzką postacią, próbując oddać jej wrażeniowość i dynamikę…
Podobny charakter mają prace, zainspirowane zabytkową architekturą… kilkusetletnie budynki wnikają w strukturę drzew, barwy obłoków i światła rozlewają się po dachach domów, katedr, wyznaczają kształt ulic…

Jacek Zieliński zajmuje się również fotografią. Stosując różnego rodzaju filtry umieszczane przed obiektywem, wykorzystując przede wszystkim techniki analogowe, kreuje oniryczne, płynne wizerunki ludzkich postaci, przestrzeni i przedmiotów.

Inną Jego pasją jest krótkometrażowy, „malarski” film strukturalny, czego efektem są cztery “obrazy” filmowe: Czas, Czas w Bursztynie, Ecce Homo i Axis Mundi. Do dwóch ostatnich muzykę nagrał zespół HATI.

Jego prace znajdują się w prywatnych kolekcjach nie tylko w Polsce, ale także w innych krajach Europy (Niemcy, Francja, Anglia, Hiszpania, Holandia, Norwegia, Szwecja, Rosja) oraz w Kanadzie.

W CRK zobaczymy:

+ “Płomień jest Klepsydrą zdążającą wzwyż” – Wystawa Fotografii ze Spalonego Domu w Vaxjo (Szwecja).

Moje fotografie ze Spalonego Domu są jakby dokumentacją pewnej rodzinnej tragedii, która trwając latami, doprowadziła do skutku, jakim był akt zniszczenia, podpalenia własnego Domu…, między innymi po to, by spadkobiercy, którzy za wszelką cenę chcieli go zdobyć, nie spełnili swoich zaborczych planów…
Właściciel sam podpalił Dom, by nikt go nie miał…

+ “TRANSaGRESJE” – Visual-art podzcas koncertu X-NAVI.ET (R.Iwański).

Cykl “TRANSaGRESJE” pokazuje przede wszystkim momenty przekroczenia siebie, prezentują chwilę fundamentalnej przemiany własnego ego czy też przejścia z jednego do drugiego stanu emocjonalnego. Metamorfoza ta jest zazwyczaj gwałtowna i agresywna (stąd kolor i forma), bo tylko taka budzi z uśpienia i pozwala na wyłonienie nowej świadomości. Powiązana jest też z ofiarą i zaprzeczeniem. Niektóre z prac są też reinterpretacją symboli obecnych w kulturze.

+ “Axis Mundi” – film strukturalny podczas koncertu Jeff Gburek }e{nigmaplasme / X-NAVI.ET (R.Iwański).

Axis Mundi – wirująca Oś Wszechświata – Kosmiczne Drzewo może stanowić jedność z postacią Starego Człowieka. Człowiek ten poprzez powtarzające się gesty, zmiany układu ciała zadaje pytanie – “Kim jest”? Czy jest tożsamy z Osią Wszechświata, czy został na niej umieszczony? Człowiek jest jednak niemy, więc pyta tylko zapisanym przez czas ciałem. Postać wyłania się z barwnych plam, strumieni światła; raz podlega deformacji, rozmywa się w plamie barwnej, by później powrócić do swojego kształtu.

Jednostajny, afabularny film jest rodzajem kontemplacji pytania o tożsamość ludzkiej istoty. Nieustannie zmieniające się kolory, przejaskrawienia i deformacja obrazu nadają mu formę abstrakcyjnego ekspresjonizmu.
www.myspace.com/jacekzielinski

Jaume Balagueró

Dorastał w Barcelonie, gdzie następnie studiował komunikację i fotografię na Uniwersytecie Barcelońskim. W roku 1991 ukończył studia. Rok później pracował jako dziennikarz filmowy, prowadził także program La espuma de los días w Radio Hospitalet.

Karierę filmowca rozpoczął krótkimi metrażami El niño bubónico (1991) i La invención de la leche (1993). W 1994 roku na taśmie 35 mm nakręcił swój trzeci film krótkometrażowy – Alícia, który przyniósł mu nagrodę podczas Festiwalu Filmowego w Sitges. Z pozytywnym przyjęciem spotkał się również czwarty krótkometrażowy projekt reżysera – Days Without Light (1995).

Prawdziwa kariera Balagueró miała się rozpocząć u schyłku tysiąclecia, gdy w roku 1999 powstał horror Bezimienni, oparty na powieści The Nameless Ramseya Campbella z 1981 r. Film został zaprezentowany na licznych Festiwalach Filmowych i przyniósł twórcy pokaźną sumę nagród, między innymi laur dla najlepszego filmu podczas Fantasia Festival. Idąc za ciosem, w trzy lata później Balagueró wydał swój kolejny horror – hiszpańsko-amerykańską koprodukcję Ciemność, z Anną Paquin w roli głównej. Dystrybucją filmu zajęła się hollywoodzka wytwórnia Miramax. W roku 2005 wyreżyserował Delikatną, mroczną historię o duchach, w której wystąpiła znana z serialu Ally McBeal aktorka Calista Flockhart. Wyreżyserował i napisał scenariusz także do filmu zatytułowanego Apartament (2006), powstałego w telewizyjnym cyklu Películas para no dormir (6 filmów, które nie dadzą ci zasnąć, w Polsce zaprezentowanym przez stację Canal+).

Prawdziwą sławę przyniósł mu horror REC, nad którym zaczął pracować na początku roku 2007, a który na ekranach hiszpańskich kin zadebiutował już 23 listopada (premiera w Polsce: 14 sierpnia 2008 r.). REC przyniósł filmowcowi już trzecią nagrodę na Festiwalu Filmowym w Sitges oraz wiele innych nagród. Spotkał się także z pozytywnym przyjęciem krytyki i sukcesem kasowym.

Przed koncertem (godz. 20.00) w Utopii odbędzie się projekcja dwóch filmów krótkometrażowych Jaume Balagueró: Alicia i Days Without Light.