Keaton Henson

Ars Cameralis: Keaton Henson

W dzieciństwie nazywany był dzieckiem apokalipsy, dzisiaj to nieśmiały melancholik. Najchętniej siedziałby w swoim domu, pisał wiersze, tworzył smutne piosenki i grafiki. Keaton Henson mimo zaledwie dwudziestu siedmiu lat już zasługuje na miano człowieka renesansu. Bardzo rzadko występuje (zazwyczaj w kameralnych miejscach, jak kawiarnie czy galerie, czasami w kościołach), bo – jak sam przyznaje – ma niesamowitą tremę, wyjście na scenę wręcz go paraliżuje, co może dziwić biorąc pod uwagę, że pochodzi z artystycznej rodziny (ojciec Nicky Henson jest aktorem, matka Marguerite Porter to baletnica). Początkowo niewiele zapowiadało, że stanie się objawieniem świata muzycznego. Henson zawsze chciał być grafikiem, co mu się udało. Na koncie ma wystawę w Londynie (pisały o niej, oprócz branżowych magazynów, także Vogue czy Huffington Post) oraz powieść graficzną. Do muzyki trafił przypadkiem – nagrał bowiem piosenkę dla swojej dziewczyny, która namówiła go, by zaczął publikować w internecie.