DOMOFFON FESTIWAL

Jednodniowy festiwal muzyki alternatywnej (uwzględniając jej możliwie najszersze spektrum stylistyczne: od muzyki gitarowej, przez hip-hop, techno po muzykę eksperymentalną), połączonego z prezentacją dziedzin aktywności twórczej (literatra, filozofia, film, fotografia, moda) związanych z prezentowaną muzyką.

Miejscem festiwalu jest kompleks pofabryczny „Off Piotrkowska” w Łodzi – projekt skupiający przedstawicieli przemysłów kreatywnych i miejsce uznane przez czytelników National Geographic Traveler za „nowy cud Polski”, jako przykład kreatywnej adaptacji przedwojennej architektury przemysłowej.

Festiwal „DOMOFFON” ma służyć integracji środowisk niezależnych, ugruntowaniu ich tożsamości i konfrontacji z najznamienitszymi reprezentantami podobnych dziedzin z zagranicy. Jednym z głównych celów imprezy jest upowszechnienie kultury alternatywnej, niezależnej i przybliżenie jej masowemu odbiorcy (wykłady, wystawy, warsztaty, projekcje filmowe).

Planujemy ustawienie:

1. Dużej sceny plenerowej na terenie podwórka Off Piotrkowska (rejon rampy deskorolkowej) (SCENA GŁÓWNA);
2. Małej sceny didżejskiejj w rejonie ulicy Piotrkowskiej;
3. Scena TECHNO w przestrzeniach klubu DOM;
4. Scena ALT/RAP w Galerii Off Piotrkowska;

Występy gwiazd festiwalu na scenach plenerowych będą trwać od godziny 14 do godziny 23:00. Po godzinie 23:00 występy przeniosą się do wybranych lokali, tak aby nie zakłócać spokoju mieszkańców ulicy Piotrkowskiej.

Główną atrakcją festiwalu będzie światowa gwiazda muzyki niezależnej, angielski zespół THE FALL.

THE FALL (UK)

Objawiwszy się na pierwszej fali punk rocka drugiej połowy lat 70 The Fall jest dziś żywą legendą. Istniejący nieprzerwanie od ponad 35 lat band, wypracował styl repetytywnej, skrajnie „nieatrakcyjnej” (czytaj: bezkompromisowej) muzyki, która urzeka brudem i monotonią. Twórczość The Fall określano jako przeniesienie atmosfery songów Velvet Underground do epoki angielskiego niżu, przełomu lat 70. / 80. Łączący w sobie tradycje angielskiej muzyki pubowej, punk rocka, nowej fali oraz awangardowego minimalizmu, niepowtarzalny styl znalazł tysiące zwolenników. Na wpływ The Fall powołuje się szereg gitarowych (i nie tylko ) bandów - od popu po cold wave.
Immanentnym elementem The Fall jest momentalnie rozpoznawalny, melodeklamowany i nieco bełkotliwy wokal Marka E Smitha. Zespół doceniono zrazu przede wszystkim za niepowtarzalne teksty. Ich autor nadał swojej grupie nazwę nawiązując do tytułu opowiadania Alberta Camusa. Liryki The Fall to mistrzowskie gry słowne, abstrakcyjna a zarazem naturalistyczna poezja nasycona gorzkimi obserwacjami życia oraz klimatem mizantropii.
Mark E Smith założył The Fall jako 19latek wykorzystujące entuzjazm i energię rewolty punkowej. Za sprawą swojego niekwestionowanego lidera, istniejący od 1976 roku band posiada zasłużony status filaru brytyjskiej sceny alternatywnej. Podczas gdy post punkowa muzyka The Fall pozostaje pozornie niezmienna, postać jego lidera wpisała się na stałe w kulturowy pejzaż Wysp Brytyjskich. Człowiek- instytucja Mark E Smith jest obecny wśród autorytetów brytyjskiej sceny niezależnej. Powszechnie szanowany za swój celny cynizm, konsekwencję i bezkompromisowość. Zawsze na miejscu gdy chodzi o szyderstwo z panującego kultu gwiazd, celebrytów oraz kolejne, chwilowe mody. Od lat żywo reaguje na rzeczywistość. Uchodzi za skandalistę, słynącego z niewyparzonego języka oraz jadowitych komentarzy odnoszących się do współczesnego życia. The Fall - w jakimkolwiek składzie, z muzyką nie do podrobienia, z niezastąpionym mastermindem - Markiem E Smithem, pozostają na zawsze inni, na zawsze tacy sami.

HELENA HAUF (DE)

Uznana Didżejka i producentka z Hamburga, gdzie prowadzi popularne noce klubowe o nazwie „Birds and Other Instruments” w klubie Golden Pudel. Jest styl didżejski wymyka się łatwym definicjom, oscylując między takimi gatunkami jak Dirty Acid, Chicago, Electro. Niedawno ukazał się jej debiutancko album „Actio Reactio”, nakładem wytwórni Werkdiscs, jak również kolaboracja z F#X, firmowana szyldem „Black Sites”, wydana dla wytwórni PAN.

TACO HEMINGWAY

Muzycznie zadebiutował rapowymi nagraniami w języku angielskim, jednak uznanie przyniosła mu twórczość po polsku. Opublikowana pod koniec 2014 roku koncepcyjna, fabularna epka “Trójkąt Warszawski”, skupiła na nim zainteresowanie publiczności, krytyków i środowiska. Idąc za ciosem, nagrał równie ciepło przyjętą epkę “Umowa o dzieło” z czerwca bieżącego roku. Współpracuje z Asfalt Records, został zaproszony na tegoroczny alter-stage festiwalu Opener, gdzie wystąpił przy pełnej frekwencji i żywej reakcji publiczności. Taco tworzy zgrany zespół z producentem muzycznym Rumakiem (Maciej Ruszecki), oraz Łukaszem Partyką, odpowiedzialnym za sztuki wizualne.

SYNY

Epickie teksty, klimatyczna muzyka i mistrzowska produkcja na wydanym w lutym tego roku albumie "ORIENT" (Latarnia Records) tworzą niemal filmową, wciągającą narrację. Płyta o której napisano już prawie wszystko, a jednocześnie nic - ponieważ tego nie da się opisać, to trzeba przeżyć. Idealną ku temu okazją są koncerty, na których muzycy wytwarzają mistyczną, gęstą atmosferę Orientu. Operują brzmieniem które momentami przygniata swoją potęgą. Hiphop zabarwiony dubem i analogową elektroniką, niezwykle charyzmatyczny typ za mikrofonem - duet SYNY, który tworzą 1988 i Robert Piernikowski.

WILD BOOKS

Wild Books powstało w 2012 w Warszawie. Najpierw jako jednoosobowy projekt, rok później już jako duet nagrali płytę w domku na wsi, która ukazała się na początku 2014 roku na kasecie i CD nakładem Instant Classic, oraz na kasecie w Gafas del Rigor Tapes. Właśnie ukazała się reedycja winylowa albumu, a jeszcze w tym roku planowana jest EPka z premierowym materiałem, który pojawia się już na koncertach. Lubią DIY, punk, psychodelię i hałas.

UKRYTE ZALETY SYSTEMU

Zespół powstał w połowie 2013. W lutym 2015 nakładem Anteny Krzyku ukazała się jego debitancka płyta. Kompozycje tria są budowane na brzmieniach jednocześnie ostrych i chłodnych; na surowe struktury rytmu napędzanego przez nerwowy bas despotyczny elektrowerbel nakładają się cięcia gitary, minimalistyczne oldskulowe klawisze oraz dwa skandujące głosy, przywołujące piosenkową tradycję lat 80tych z odniesieniami zarówno do neue deutsche welle, brytyjskiego potomstwa punkrocka, jak i polskich artystów z labelu Stilon Gorzów a tu zwłaszcza dzięki polskojęzycznym tekstom,w równej mierze krytyczno-refleksyjnym, co humorystycznym, w oszczędnych i niedopowiedzianych obrazach komentującym rzeczywistość społeczną.
Psychocukier

Nagrobki

i inni...