Biography
Charlie Jones' Big Band is the name for the musical projects of Belgian painter, sculptor, poet and musician, Jan Verstraeten (vocals, guitars, melodica). The group is based in Sint-Niklaas, Belgium, and released three albums thusfar: Because We're Young (2009), Wash The Dirt Of These Hands (2010) and Until I Get Bald (2012).
Joris De Bock (drums, percussion), Steph Van Uytvanck (mouth harp, keyboard) and Koen De Gendt (bass) complete the group's line-up.
Artist biography, taken from the artist's Facebook page, in Dutch/Flemish:
Charlie Jones’ Big Band Achter de naam Charlie Jones gaat een veelzijdig mens schuil. Hij schildert, vervaardigt sculpturen en fabriceert installaties. De toevoeging Big Band staat voor zijn muzikale tak. Die band wordt vooralsnog gevormd door drie muzikanten die hem aanvoelen, begrijpen en aanvullen. Met producer Werner Pensaert werd een nieuw album met griezelig eerlijke songs van Charlie Jones opgenomen. De release van ‘Until I get bald’ wordt later dit jaar verwacht. Gelet op zijn weelderige haardos kan het nog wel even duren voordat hij kaal is. Charlie Jones is slechts 22 jaar oud, al zou je dat uit zijn voorliefde voor de in zijn muziek voorbijkomende genres niet snel opmaken. Hij houdt van gospel, folk, soul en zo meer. Charlie Jones is een songschrijver annex ongeleid projectiel. Want hij is tevens beeldend kunstenaar, dichter en muzikant. Hij haat echter die opsplitsing, dat in vakjes denken en in hokjes duwen. Het is voor hem allemaal samen één ding. Hij zoekt grenzen op en verkent graag nieuwe wegen. ‘Kunst is op je gezicht durven gaan.’
Zijn vorige album Wash The Dirt Out Off These Hands was een afrekening met een zware periode in zijn leven vol ziekte. De songs van het verwachte nieuwe album schreef hij terwijl hij na een periode van isolement opnieuw begon met toeren en optreden. Het gaf hem schrik zich opnieuw onder de mensen te begeven en hij ontdekte een aantal sociale vaardigheden te missen. Hij kreeg zin om zichzelf terug de bossen in te smijten en seks te hebben met demonen.
Als tegenreactie, om een andere wereld te creëren. Gelukkig weet hij zaken ook goed te relativeren. Ook humor vormt een belangrijk aspect in zijn werk. Voor de bewust kitscherige cover van het album goot hij het eigen hoofd in kristal. Hij heeft de handen voor het gezicht. Het geheel vormt een samenvatting van hoe hij als kunstenaar in de wereld staat.
Charlie Jones blijft dolende. Hij bezit veel vragen en is vaak nog een vat vol twijfels. Hoe moet hij zich profileren, in relaties, in zijn muziek? Daar zingt hij over, maar wil hoe dan ook geen cartoon van zichzelf worden. Hij is hard gesteld op zijn vrijheid, maar wil ook gehoord worden. Het ene aspect trekt vaak het andere opnieuw in twijfel. Zijn er daarom zoveel stijlen, sferen? Zijn die bewust in contradictie met elkaar? Hij vindt het aan de ene kant een helse opdracht zijn verhaal in liedjes te vertellen, maar hij weet dat dat ook rust kan verschaffen. Het is daarmee wel meteen gezegd. Eerlijkheid is goed, al mag die niet geromantiseerd worden. Charlie Jones schrijft songs zoals Lucian Freud schildert: heel direct. Freud schildert mensen zoals ze zijn. Met plooien, rimpels, schaamhaar. Dat is eerlijk. Maar ook heel confronterend.
Artist descriptions on Last.fm are editable by everyone. Feel free to contribute!
All user-contributed text on this page is available under the Creative Commons Attribution-ShareAlike License; additional terms may apply.
