Festiwal Młodych Kultur Rafineria

W dniach 10-12 lipca 2008 na terenie MOKSiR w Redzie (k. Gdyni) odbędzie się pierwsza edycja Festiwalu Młodych Kultur R a f i n e r i a.

Trzy dni, wiele odcieni muzyki, wśród których prym wiodą indie rock, hip hop, pojawi się też domieszka elektroniki. R a f i n e r i a to także warsztaty fotograficzne, filmowe i beat-boxu, graffiti-jam oraz spotkania z ciekawymi przedstawicielami świata kultury i mediów.

Na widzów festiwalowych czekać będzie pole namiotowe, położone w odległości kilkuset metrów od terenu imprezy.

Cena biletu to 10 zł/dzień.

http://a67.ac-images.myspacecdn.com/images01/127/l_01c12a24bc788a05cbe337b0bdda4fba.gif

MySpace Rafineriahttp://pl.youtube.com/watch?v=omkhxtHX1-M

Cool Kids of Death
CKOD to jeden z najlepszych polskich zespołów rockowych młodego pokolenia. Pochodzi z Łodzi, istnieje od początku 2001 roku, a nazwę zaczerpnął z tytułu piosenki brytyjskiego zespołu Saint Etienne. Do tej pory C.K.O.D. wydali trzy płyty,. entuzjastycznie przyjęte przez media i fanów dzięki oryginalności i melodyjności
muzyki oraz dojrzałości tekstów. W połączeniu z felietonem Kuby Wandachowicza (basisty zespołu) „Generacja Nic” opublikowanym w Gazecie Wyborczej, przyniosło to grupie opinie „głosu zbuntowanego młodego pokolenia”.

Zainteresowanie zespołem i jego przekazem zaowocowało również ważnym filmem dokumentalnym „Generacja CKOD” w reżyserii Piotra Szczepańskiego.
„Reżyser fantastycznie uchwycił moment, kiedy garażowy zespół staje się gwiazdą undergroundu. Przy okazji był to – zgodnie z tytułem – film o całej generacji wykształconych, zdolnych młodych ludzi uwikłany w podobny dylemat: jak tu zachować ideowe dziewictwo, inkasując jednocześnie niezłą pensję w korporacji. „
(fragment recenzji Małgorzaty Sadowskiej, FILM, kwiecień 2007).

Dzięki zagranicznym koncertom i anglojęzycznej płycie CKOD ma znakomite opinie w zachodniej prasie. Kultowy i opiniotwórczy niemiecki magazyn „SPEX” dał pierwszej płycie świetne recenzje. Piosenka „Stones and Bottles Filled with Petrol” (czyli polskie „Butelki z Benzyną...”) była wielokrotnie emitowana w radio BBC ONE. Zespół regularnie koncertuje za granicą (do tej pory zespół zagrał między innymi w Londynie, Berlinie, Hamburgu, Bremie i Budapeszcie).

Zespół konsekwentnie dąży do samodzielności artystycznej, tworząc samodzielnie teledyski, oprawę graficzną płyt i koncertów. Jego niezależność dostrzega dziennikarz « Gazety Wyborczej » Krzysztof Kowalewicz, który w artykule « Być jak Kayax » z 11.04.2007 stawia poczyniania zespołu jako przykład konsekwentnego i samodzielnego kierowania własną karierą.

W kwietniu 2008 zespół wydaje nowy, doskonale przyjęty przez krytykę album « Afterparty ». W zgodnej opinii fanów i krytyki płyta świetnie łączy najlepsze momenty debiutanckiego albumu z najmodniejszymi obecnie brzmieniami spod znaku electro-punk. Pierwszy singiel, dance-punkowy « Nagle zapomnieć wszystko » pnie się w górę na Liście Przepojów Trójki.

Skład :
- Krzysztof Ostrowski – wokal - grafik, projektant mody, twórca teledysków, znany rysownik komiksów m.in. okładka i ilustracje do książki Doroty Maslowskiej „Wojna polsko-ruska pod flaga biało-czerwoną”, cykl komiksów w « Machinie », « Filmie » itd.
- Jakub Wandachowicz - gitara basowa – filozof, autor felietonu o współczesnej młodzieży - „Generacja Nic” – opublikowanego w Gazecie Wyborczej
- Marcin Kowalski - gitara – autor muzyki filmowej, producent muzyczny
- Jacek Frąś - perkusja - znany rysownik komiksów, jedyny Polak nagrodzony na festiwalu komiksów w Angouleme prestiżową nagroda Alph-Art., doceniony również w Japonii; twórca obrazów olejnych, ilustracji i pasków komiksowych
- Kamil Łazikowski - klawisze, programowanie – twórca remiksów znany pod pseudonimem „Methadone”, producent muzyczny
- Wojciech Michalec – gitara

Très.B
Debiutancka epka tres.b “Neon Chameleon” wydana w październiku2006 zebrała bardzo dobre recenzje w Holandii, gdzie zespół aktualnie mieszka. “Melancholijny pop rzadko brzmi lepiej” napisał najważniejszy magazyn muzyczny Holandii, OOR. Ale tres.b to więcej niż melancholijny pop. Jak pisze dziennikarka belgijskiego "Cutting Edge" "Dwie bardzo mocne strony tego zespołu to koncerty i to, ze są w stanie grać bardzo różne style i tym samym zostawiają mentalność typu graj-jeden-rodzaj-muzyki za sobą”. Zespół, który rozpoczął swoja działalność w trzyosobowym składzie coverem PJ Harvey “Who the fuck” w duńskiej szkole muzycznej, składa się w tej chwili z czterech osób: Polki, pół Anglika pół Duńczyka, pół Holendra pół Hiszpana i pół Holendra pół Amerykanina. W Holenderskim alternatywnym radiu KINK FM zespół został określony mianem “nowy potencjalny talent Holandii”, ale ze swoim międzynarodowym pochodzeniem tres.b czuje się dobrze także na niezależnej scenie innych krajów. Nazwa zespołu oznacza (z francuskiego) “bardzo.b” i jest odnośnikiem do muzyki klasy b, surowej, nieoszlifowanej. Tego typu odniesienia nie zdziwiły dziennikarza OOR Magazine, który w swojej recenzji napisał, ze wokalistka “Misia Furtak brzmi jak skrzyżowanie PJ Harvey z zachrypniętą Bjork a gitary warczą a la Sonic Youth”. Angelika Kucińska o wokalistce tres.b pisze: "charyzmatyczna, piekielnie zdolna polska dziewczyna na emigracji". Z kolei holenderski magazyn, FRET, o debiutanckiej Ep'ce zespołu: “Neon Chameleon nie nudzi ani przez moment i rozbudza apetyt na nowy materiał”. Nowy materiał tres.b zatytułowany „Scylla and Charybdis” ukazał się w lipcu 2007. Zespół koncertował z piosenkami z nowej płyty w Holandii, Belgii, Niemczech, Luksemburgu i Polsce. Tytuł nowego albumu nawiązuje do potworów morskich z mitologii greckiej- Scylli i Charybdy, a także do powiedzenia "znaleźć się między Scyllą i Charybdą", czyli miedzy dwoma niebezpieczeństwami.
„Uwolnić się od tres.b jest trudniej niż wydostać się z morskiego wiru” - pisze recenzent magazynu OOR „Piosenki tej międzynarodowej grupy wciągają!(...) Ale tres.b ma inny mocny atut- syrenę, Misię Furtak. Furtak,(...) cokolwiek robi, zawsze nadaje swojemu zespołowi to fantastyczne i trudne do zdefiniowania wykończenie. (...) tres.b jest zdolne do wielkich rzeczy!” Podczas ostatniej trasy w Polsce w grudniu 2007, tres.b zagrało m.in w Warszawie, Wrocławiu, i Łodzi i występowało z takimi zespołami jak Hey, Muchy, Baabunio czy Płyny.

Ścianka
Zespół rockowy założony w 1994 roku w Sopocie, jedna z największych legend polskiej sceny alternatywnej. Od początku istnienia jego liderem jest wokalista, gitarzysta i autor tekstów, Maciej Cieślak. Skład uzupełniają perkusista Arkadiusz Kowalczyk oraz basista Michał Biela. Ścianka nagrała do tej pory cztery longplaye: Statek kosmiczny (1998), Dni wiatru (2001), Białe wakacje (2002), Pan Planeta (2006) oraz sześć minialbumów: ...only your bus doesn’t stop here (1999), Sława (2001), Białe wakacje ep (2001), Harfa traw (2003), Boję się zasnąć, boję się wrócić do domu (2006), Secret sister (2007). Zespół zagrał setki koncertów na terenie Polski i Europy, jest też laureatem licznych nagród i wyróżnień (m.in. czterech nominacji do Fryderyków).
Znani są ze swojego koncertowego eklektyzmu: Ścianka grała występy w formie słuchowisk (inspirowana prozą Brunona Schulza Noc lipcowa), nie stroniąc też od związków z filmem (koncert w ramach XXXI Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, grając muzykę na żywo do filmu Mieczysława Krawicza i Alfreda Niemirskiego "Szlakiem hańby"). W swojej karierze Ścianka wielokrotnie współpracowała z czołówką polskiej sceny muzycznej, członkowie zespołu nagrywali m.in. z Kasią Nosowską, Andrzejem Smolikiem czy Bassisters Orchestra. W 2001 roku Maciej Cieślak, Arkadiusz Kowalczyk i Jacek Lachowicz (ówczesny klawiszowiec zespołu) wraz z Arturem Rojkiem (Myslovitz) i Mietallem Walusiem (Negatyw) wzięli udział w projekcie Lenny Valentino. Efektem ich współpracy jest legendarny już album Uwaga! Jedzie tramwaj, nagrodzony Fryderykiem 2001 w kategorii Najlepszy album z muzyką alternatywną. Obecnie Ścianka jest w trakcie nagrywania nowej, piątej w swoim dorobku płyty długogrającej.

O.S.T.R.
Uznany za najlepszego polskiego rapera Adam Ostrowski (O.S.T.R.) urodził się w 1980 roku w Łodzi, gdzie mieszka i pracuje do dziś. O.S.T.R. jest autorem dziewięciu albumów, w całości uznanych za kanon polskiej muzyki hip hop (Masz to jak w banku (2001), 30 minut z życia (2002), Tabasko (2002), Jazz w wolnych chwilach (2003), Jazzurekcja (2004), Szum rodzi hałas (2005 – nagrany wspólnie z producentem Emade pod szyldem POE), 7 (2006), HollyŁódź (2007), Ja tu tylko sprzątam (2008)). Czterokrotnie nominowany do nagrody Fryderyka, znalazł się również w trójce artystów, walczących o Paszport Polityki 2006. Grał na wszystkich ważniejszych imprezach w kraju (Off Festival, Coke Live Festival, setki koncertów klubowych i plenerowych), wystąpił też na dwóch edycjach czeskiego Hip Hop Kemp, najważniejszej europejskiej imprezy hip hopowej. W czerwcu 2007 podczas festiwalu Heineken Open’er O.S.T.R. zagrał dla kilkudziesięciotysięcznej publiczności, rozgrzewając ją przed występem gwiazdy muzyki elektronicznej, angielskiego zespołu Groove Armada. Dwa lata wcześniej, na tym samym festiwalu, raper wystąpił jako support dla słynnego Snoop Dogga. O.S.T.R. jest absolwentem klasy skrzypiec na łódzkiej Akademii Muzycznej.
Jego najnowszy album – „Ja tu tylko sprzątam” - kilka tygodni utrzymywał się na szczycie OLIS.

GEORGE DORN SCREAMS
Dużo szczerości, spokoju i melancholii. Innym razem melodyjność zakłócona przez energię, wyrastającą z obrzeży post rock i slowcore. „Mazzy Star spotyka Joy Division”.

Debiutancki materiał, nagrywany pod czujnym okiem braci Kapsa (ex. Something Like Elvis, obecnie Contemporary Noise Quintet), zebrał dotąd masę pozytywnych opinii. Media stawiają go w gronie najciekawszych debiutów i śmiało wymieniają „Snow Lovers Are Dancing” wśród najlepszych krążków ostatnich lat w Polsce.

Zagrali dotąd blisko 60 koncertów w kraju oraz wystąpili pierwszy raz za granicą – w berlińskim klubie Bang Bang oraz na festiwalu „Baltijos Garsas” w Wilnie. Supportowali kilka wyśmienitych grup – m.in. amerykański The Paper Chase, Immanu El czy Leaders Off ze Szwecji oraz wystąpili na żywo na antenie radiowej „Trójki”. Sporo czasu pracowali również nad pierwszym teledyskiem, do singla „69 Moles”, którego realizacji podjął się Marcin Sauter, absolwent prestiżowej Mistrzowskiej Szkoły Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy. Piosenka zaowocowała także zaproszeniem na Off Festival w Mysłowicach oraz niezwykle pochlebnymi opiniami Artura Rojka, dyrektora artystycznego imprezy – „To obecnie najciekawszy gitarowy zespół w Polsce” – pisał na portalu Onet.pl lider zespołu Myslovitz.

Grupa George Dorn Screams to jeden z wielu muzycznych symboli miasta Bydgoszczy, dla której starają się robić jak najwięcej. Stąd pomysł zorganizowania w październiku 2007 roku Low Fi Festival, na którym zagrało blisko 20 alternatywnych zespołów, także z zagranicy (m.in. Flunk oraz Worm Is Green). Dotychczasowe dokonania dla promocji alternatywnej muzyki oraz samego miasta zaowocowały nominacją do nagrody „Bydgoszczanina roku” w plebiscycie Gazety Wyborczej.

Koncert w ramach FMK Rafineria to ostatnia okazja do zobaczenia George Dorn Screams na żywo tuż przed nagraniem drugiego albumu. Już wiemy, że jego produkcją zajmie się John Congleton – lider zespołu The Paper Chase, współpracujący dotychczas z takimi grupami, jak Modest Mouse, Explosions in the Sky, The Roots, Logh, czy The Appleseed Cast. Płyta zostanie zarejestrowana w lipcu 2008 w Dallas.

PAWILON
Pawilon to zespół geograficznie i mentalnie związany z trójmiastem i jego okolicami, a skład grupy uformował się w latach wspólnego zamieszkiwania jej członków. Pierwszy koncert zespół zagrał na początku 2005 roku. Od tego czasu grupa wystąpiła blisko 150 razy, a dzięki szybko zbieranemu doświadczeniu i brakowi zahamowań brała udział w wielu konkursach i festiwalach muzycznych, na których zdobyła kilka znaczących nagród (między innymi w konkursie festiwalu Union of Rock Węgorzewo 2006). Wszyscy spragnieni posłuchania Pawilonu w domu mieli możliwość zapoznania się z utworami „Blisko” oraz „Elf”, które ukazały się na dwóch kolejnych częściach kompilacji „Offensywa” przygotowanej przez Piotra Stelmacha, dziennikarza Polskiego Radia. W lipcu 2007 w studiu Electric Eye braci Kapsa (Something Like Elvis, Contemporary Noise Quintet) nagranych zostało 13 piosenek, które złożyły się na debiutancki album zespołu zatytułowany „Retromantik”. Płyta, której wydawcą jest wytwórnia Tymona Tymańskiego Biodro Records, ukazała się w marcu 2008 roku. Premiera medialna płyty odbyła się 7 marca, koncertem transmitowanym na żywo przez Program Trzeci Polskiego Radia.

HATIFNATS
Trio powstałe pod koniec 2006 roku na ulicy Chłodnej w Warszawie. Nagrany w marcu 2007 roku premierowy materiał zyskał nie tylko uznanie słuchaczy, ale także dziennikarzy muzycznych (Piotr Stelmach, Bartek Chaciński, Angelika Kucińska) zaś pierwszy koncert zespołu w stołecznej Jadłodajni Filozoficznej udowodnił zadziwiającą, zważywszy na staż, dojrzałość sceniczną.
Hatifnats to ciepłe, tajemnicze i niezwykle barwne kompozycje, o których wyjątkowości decydują przestrzenne dźwięki gitary i wysoki, melodyjny głos wokalisty Michała uzupełnione ekspresyjną grą sekcji rytmicznej: Mariusza (perkusja) i Adama (gitara basowa).
W ich twórczości słychać znamię tej samej wrażliwości i melancholii, którą epatowały nagrania twórców nurtu shoegaze (Chapterhouse, Slowdive, The Telescopes) czy szkockiej grupy Geneva. Sam zespół zaś chętnie przyznaje się do inspiracji twórczością The Cure, Cocteau Twins czy Radiohead oraz zamiłowaniem do onirycznych historii.
I wierzcie albo i nie, ale wszystko wskazuje na to, że to właśnie oni już za chwilę będą wyznaczać standardy tego, co modne, wyprzedzając o krok zapowiadaną na Wyspach reaktywację nurtu shoegaze.
By: Rafał Rejowski (Machina)

PHANTOM TAXI RIDE
Zalozony we wrzesniu 2005 roku Phantom Taxi Ride łączy melodyjna mieszankę funkowo- gitarowych dźwięków i wpadających w ucho analogów. PTR jest dzieckiem 25 letniego autora piosenek Krzysztofa Rycharda, od wielu lat aktywnego uczestnika warszawskiej sceny muzycznej. Wszyscy członkowie zespołu, pomimo młodego wieku to doświadczeni muzycy - Krzysztof Rychard ( Dizkret & the Headnods,/ w maju 2007 zaproszony przez T. LOVE do zagrania 4 koncertów na wiosennej trasie zespolu), Darek Gosk ( Los Trabantos, elektroniczny projekt Gasoline), Ptaq ( Reverox ) , których umiejętności składają się na styl Phantom Taxi Ride - energetyczne koncerty, melodyjne refreny i inteligentne teksty. Będąc stałym gościem w dobrych warszawskich klubach, zespół zdobył oddaną grupę fanów i przychylność krytyków. Muzycy maja na koncie koncerty z takimi gwiazdami sceny alternatywnej jak Pogodno czy Komety. Aktualnie PTR jest w trakcie nagrywania debiutanckiej płyty zatytułowanej roboczo „Politics Of Haunted Attics”.

Gentleman!
Zespół „Gentleman!” powstał w 2003 roku w Gdańsku. Skład zespołu to Michał Toś – wokal, Piotr Malach – gitara/wokal, Łukasz „Prokop” Tylenda – gitara, Jacek „Jason” Tracz – perkusja oraz Adam „Janos” Osik – bas.
Już w miesiąc po skompletowaniu w/w składu zespół zagrał swój pierwszy koncert w sopockim klubie „Papryka”. Wkrótce potem wydarzyło się coś bardzo zaskakującego i podniecającego zarazem: zespół, po wysłaniu do organizatora nagranego w ćwierćprofesjonalny sposób demo został zaproszony do udziału w festiwalu Heineken Open’er. Wystąpił tam na scenie dla młodych talentów m.in. razem z The Poise Rite, zaś festiwalowa gazetka opisując „Gentleman!” wspomniała, iż zespół „energetycznym graniem nawiązuje do Bloc Party”.
Tuż po Heineken Open’er zespół wszedł do studia i nagrał swoją pierwszą epkę pt. „Anka Skakanka”. Znajduje się na niej 5 utworów: 1. Your neighbour got your car, 2. Ego, 3. Anka Skakanka, 4. Jaśkowa, 5. Cops. Epka została ciepło przyjęta przez trójmiejską publiczność, która w coraz większej liczbie przychodzi na koncerty „Gentleman!” odbywające się w trójmiejskich klubach (jednym z ostatnich był koncert w „Uchu” z Kombajnem Do Zbierania Kur Po Wioskach). Również trójmiejska prasa pozytywnie oceniła wspomnianą epką stwierdzając, iż jest to „zaskakująco dobry i mocny debiut. Dojrzały, pomysłowy i niezwykle przebojowy” (Gazeta Wyborcza, 9 listopada 2007 r. „Gentlemani dobrze grają”). Ostatnio zespół zadebiutował w trójkowej audycji Offensywa, Myśliwiecka 3/5/7, Teraz Polskie oraz Ładne Kwiatki.
Członkowie zespołu nie wstydzą się fascynacji muzyką gitarową. Jako inspiracje wskazują cały zestaw gitarowych guru, począwszy od The Pixies i The Afghan Whigs (Piotr; nazwa zespołu wiąże się m.in. z rewelacyjną płytą pt. „Gentlemen”), The The i Editors (Jacek), The Clash (Adam), Radiohead i Ścianka (Prokop) oraz Smashing Pumpkins i Interpol (Michał). Swoją muzykę określają jednak jako „podwórkowe trójmiejskie indie”. Zespół wkrótce zamierzają nagrać płytę, na której słychać będzie, że jego członkowie spędzają dużo czasu na trójmiejskich plażach i sopockich klubach. Ambitny plan zakłada nagranie płyty jeszcze w tym roku.

Plug&Play
Początki grupy sięgają zimy 2006 roku. Wtedy zaczęły się pierwsze nieśmiałe próby. Do Kuby Majsieja i Michała Branickiego z czasem dołączył Wojtek Bernatowicz. W takim trzyosobowym składzie odbył się pierwszy koncert P&P. Naturalnym krokiem była rejestracja dema, na którym znalazły się trzy piosenki, w tym „Loveless”, jeden ze sztandarowych numerów zespołu. Potem do grona tych najbardziej rozpoznawalnych piosenek dołączyło także kompozycja „She Only Fucks With The Music”. W międzyczasie w grupie pojawiła się czwarta osoba. Maciek Bernatowicz uzupełnił skład zespołu, który do tej pory pozostaje niezmienny.
Plug & Play miało okazję występować z takimi grupami, jak Out Of Tune, Hatifnats Kombajn do zbierania kur po wioskach, zagrali także krótki, składający się z czterech utworów, koncert, w programie Piotra Stelmacha „Offensywa”. Ich muzyka wymyka się jednoznacznemu zaszufladkowaniu. Z jednej strony słychać nowofalowy chłód, z drugiej taneczną pulsację, wszystko to jest przemycone w piosenkach posiadających przebojowy potencjał, które są idealnie skrojone na alternatywne parkiety.
źródło: Gazeta Wyborcza, Lublin

White Rabbit's Trip
Zespół powstał w lutym 2007 roku. Członkowie bardzo szybko doszli do porozumienia muzycznego, w ciągu pierwszych dwóch miesięcy powstał materiał, który już w połowie kwietnia pozwolił zadebiutować w krakowskim klubie B-side. W maju 07 WRT zarejestrowało teledysk do utworu My Tv Is My Friend, klip został zgłoszony do konkursu HEINEKEN OPEN STAGE VIDEO i dzięki głosom internautów zespół wygrał co zaowocowało występem podczas HEINEKEN OPEN’ER FESTIVAL. To były pierwsze poważne kroki kapeli. Festiwal otwarł kolejne drzwi zespołowi. Nowe nagrania, koncerty w najwazniejszych klubach w całym kraju, festiwale, a także zaproszenia na krótkie trasy koncertowowe wraz z KOMBAJNEM DO ZBIERANIA KUR PO WIOSKACH, a także gwiazdą węgierskiej alternatywy SUPERSONIC.
Aktualnie członkowie zespołu pracują nad Epką, którą chcieliby trafić do szerokiej publiczności radiowej I telewizyjnej. Utwór, który prawdopodobnie znajdzie się wśród tych nagrań Untill I Know What Is Wrong posłużył jako ścieżka dźwiękowa do filmów snowboardowych Polskiego Związku Snowboardowego freestylechallenge.com

Aktualnie zespół tworzą:
Mateusz Tondera – voc, keyb.
Marcin Suruło – git
Marcin Szymski – bas
Michał Mąsior – perk.

Folder (PL)
Folder powstał jesienią 2006r, założyło go czterech muzyków: basista Jędrek Chrapek, perkusista Marcin Miśkiewicz i gitarzyści Mariusz Kużownik i Michał Wasilewski.
Największe doświadczenie sceniczne miał zdecydowanie ten ostatni, który przez dłuższy czas grał w gdańskim zespole eM, pozostali występowali w garażowych formacjach w swoich rodzinnych miastach: Lęborku i Kwidzynie. Po wyjeździe Michała na Wyspy dołączyła do zespołu Asia Kuźma. Od pierwszej próby okazało się, że współpraca przebiega znakomicie i z każdym spotkaniem jest coraz lepiej. Owocem kilkumiesięcznej pracy jest epka „Inside”, która spotkała się z ciepłym przyjęciem internautów w Polsce i za granicami naszego kraju.
Muzyka, którą gra Folder balansuje na granicy szeroko pojętego indie-rocka z raczej gęstym brzmieniem, opartym na dość oryginalnych partiach gitar.

W chwili obecnej działania grupy koncentrują się głównie nad graniem koncertów oraz przygotowywaniem materiału do zapisu studyjnego.