Biografia
-
Urodzony
9 lutego 1960 (wiek 65)
-
Urodzony w
Liverpool, Merseyside, England, Wielka Brytania
Holly Johnson, właśc. William Johnson (ur. 9 lutego 1960 w Liverpoolu) – angielski muzyk i piosenkarz. W latach 80. należał do popularnego zespołu pop-rockowego Frankie Goes to Hollywood. Od 1989 roku prowadzi karierę solową, nagrywając muzykę w stylach pop, dance i house.
Historia
Swoją działalność muzyczną rozpoczął w 1977 roku w Liverpoolu jako basista w punk-rockowej grupie Big in Japan. Z zespołem tym nie osiągnął sukcesu i szybko się z nim rozstał. Pierwszy singel sygnowany własnym nazwiskiem, "Yankiee Rose", Holly wydał jeszcze w roku 1979. Rok później ukazał się drugi, "Hobo Joe", jednak oba spotkały się z niepowodzeniem.
Największą sławę zyskał w pierwszej połowie lat 80., jako wokalista i autor tekstów kwintetu Frankie Goes to Hollywood. Z zespołem tym nagrał dwie płyty studyjne i wylansował takie przeboje jak "Relax", "Two Tribes" i "The Power of Love". W 1987 roku, pomimo osiągnięcia wielkiego sukcesu, Holly rozstał się z zespołem. Głównym powodem odejścia był konflikt na tle finansowym z producentem Trevorem Hornem z wytwórni płytowej ZTT Records, który miał swój finał w sądzie.
Pierwszą solową płytę, zatytułowaną "Blast", wydał w 1989 roku. Okazała się ona sporym sukcesem i dotarła do pierwszego miejsca na liście w Wielkiej Brytanii. Udało jej się także zdobyć status platynowej, a single "Love Train", "Americanos" i "Atomic City" stały się przebojami. W maju tego samego roku razem z innymi artystami nagrał charytatywny singel z coverem "Ferry 'Cross the Mersey" zespołu Gerry and the Pacemakers, który zdobył szczyt brytyjskiej i irlandzkiej listy przebojów. Idąc za ciosem, w 1990 roku Holly wypuścił album "Hollelujah" - de facto składankę zawierającą przeróbki i remiksy piosenek z płyty Blast.
Rok 1991 przyniósł kolejny taneczny album, "Dreams That Money Can't Buy". Nie powtórzył on jednak sukcesu Blast, z powodu braku promocji ze strony wytwórni MCA Records. Stosunki piosenkarza z firmą znacznie się pogorszyły i jeszcze przed wydaniem tej płyty Johnson opuścił MCA. W listopadzie tego samego roku odkrył, że jest nosicielem wirusa HIV. Informację tą oficjalnie ogłosił dwa lata później w dzienniku The Times.
W roku 1994 wydał autobiografię "A Bone in My Flute", która zebrała pozytywne recenzje i stała się bestsellerem. Napisał i nagrał piosenkę "Love & Hate" wspólnie z japońskim kompozytorem Ryūichi Sakamoto, a także solowy singel "Legendary Children", będący hołdem dla społeczności gejowskiej. Oba wydawnictwa nie osiągnęły jednak sukcesu komercyjnego.
W połowie lat 90. Holly poświęcił się swojej drugiej życiowej pasji - malarstwu. Jego prace wystawiane były w takich galeriach jak Tate Liverpool czy londyńskiej Royal Academy. Rozpoczął współpracę z magazynami Details i Modern Painters.
Na rynek muzyczny powrócił wydaną w 1999 roku płytą Soulstream, wydaną przez jego własną wytwórnię Pleasuredome. Z tego albumu szerszym echem odbiła się tylko dyskotekowa wersja przeboju "The Power of Love" z czasów Frankie Goes to Hollywood. Johnson sam wyreżyserował teledysk do singla "Disco Heaven", w którym pojawił się Boy George.
W sierpniu 2009 poprowadził godzinną audycję radiową In the Beginning poświęconą grupie The Beatles w brytyjskim BBC Radio 2.
Życie prywatne
Jest homoseksualistą. W latach 1984 - 1994 był w związku ze swoim menedżerem Wolfgangiem Kuhle.
Dyskografia solowa
I. Blast (1989) - 1 miejsce na listach w Wielkiej Brytani
II. Hollelujah (1990)
III. Dreams That Money Can't Buy (1991)
IV. Soulstream (1999)
Opisy wykonawcy w Last.fm są edytowalna dla każdego. Poczuj się autorem i umieść swoje informacje!
Całość tekstu udostępnionego przez użytkowników na tej stronie jest dostępna w oparciu o licencję Creative Commons Attribution-ShareAlike; zastosowane mogą być takżę dodatkowe warunki.
