Immortal

Immortal jest jednym z prekursorów drugiej fali blackmetalu. Ich mroźny styl zdobył uznanie wśród szerokiego grona słuchaczy na całym świecie przynosząc im status grupy kultowej. Techniczne granie i skomasowanie energii w potężnej ścianie dźwięku przywodzącej na myśl odgłos burzy śnieżnej to esencja stylu Immortal. Na początku lat '90 wraz z innymi grupami norweskiej sceny blackmetalowej znacząco wpłynął na postrzeganie tej muzyki na świecie. Lirycznie stroni od zaangażowania w politykę i religię typowego dla drugiej fali blackmetalu lat '90 a osadzony jest bardziej w świecie fantasy gdzie zło i mrok istnieją pośród piękna surowej, skandynawskiej przyrody, gór i lasów. Zespół posiada również charakterystyczny image w skład, którego wchodzą corpse-painting, elementy zbroi, wymyślny oręż, "plucie" ogniem oraz specyficzne miny i pozy nie brane zupełnie poważnie. Bywa on częstym tematem drwin i wyrazów uznania.
Zespół powstał w Bergen (Norwegia), kiedy w 1990 roku Olve Eikemo po rozpadzie zespołu Amputation oraz Old Funeral gdzie grał z Haraldem Nævdal postanowił wraz z nim założyć własny zespół. Na początku planowali grać popularny wtedy death metal jednak kiedy Olve spotkał niesławnego Euronymousa z Mayhem ten zafascynował go tak bardzo swoją wizją muzyki, że skończył z deathmetalem na rzecz blackmetalu. Olve i Harald przyjęli pseudonimy Abbath Doom Occulta (Olve) oraz Demonaz Doom Occulta (Harald). Podobno Olve wymyślił swój pseudonim podczas imprezy kiedy jeden z winyli zasłaniał logo Black Sabbath w sposób ukazujący jedynie "abbath".
Do zespołu na krótko dołączyli Jørn Inge Tunsberg (gitara) oraz Gædda (perkusja) by nagrać pierwsze i jak się uważa, jedyne demo Immortal. Oficjalnie nie posiadało żadnej nazwy lecz potocznie mówi się o nim "Suffocate" lub "Suffocate the Masses" od pierwszego utworu na nim zawartego. Drugi utwór "Enslaved on Rot" zainspirował Grutle Kjellsona do nazwania swojego zespołu Enslaved. Okładkę kasety wykonał Dead, wokalista Mayhem. Obraz ten nosił nazwę "The Northern Upir's Death". Po ukazaniu się dema z zespołu odchodzi Jørn Inge Tunsberg a reszta muzyków przybiera pseudonimy (Gædda od tej pory podpisuje się Armagedda) by jeszcze w tym samym roku nagrać EP "Immortal' gdzie znalazły się wczesne wersje dwóch utworów z debiutu "Diabolical Fullmoon Mysticism" wydanego w 1992 roku.
Album promował teledysk do utworu "The Call of the Wintermoon", który od razu stał się kultowy a wpływ jaki wywarł na postrzeganie muzyki blackmetalowej był ogromny. Materiał ukazywał trojkę muzyków w corpsepaintingu, biegających w amoku po lesie i w śród starożytnych ruin, dzierżących różnego rodzaju oręż oraz inne przedmioty jak np. kostium czarodzieja. Sam Abbath w jednym z wywiadów mówił o tym jako o wielkiej pomyłce. "…Oczywiście to nie miało żadnego znaczenia. Dostaliśmy propozycję ze stacji telewizyjnej, tutaj w Bergen, by to zrobić i od razu zaczęli kręcić bez wcześniejszych planów chcąc skończyć w dwie godziny ponieważ miało to być wyemitowane tego samego wieczora. Tak czy inaczej byliśmy na tyle głupi by wejść w to. O ile pamiętam, byliśmy trochę zagubieni w tamtych dniach." Prawdopodobnie stacja telewizyjna zorganizowała te przedsięwzięcie by wyśmiać ich podczas wywiadu po tym jak zyskali opinie satanistów. Co było nieporozumieniem ponieważ Immortal nigdy nie poruszał w tekstach podobnych kwestii. Opinię taką zyskali dzięki powiązaniom z zespołem Mayhem, który jawnie propagował satanizm i walkę z religia. Jednak muzycy Immortal nigdy nie należał do organizacji jaką wymyślił Euronymous w celu promowania satanistycznej myśli.
Do tej pory fragmenty teledysku są wykorzystywane w sieci w różnych kontekstach w formie animowanych obrazów.
Przed nagraniem drugiego albumu "Pure Holocaust" z zespołu odszedł Armagedda co zapoczątkowało długi okres problemów ze znalezieniem odpowiedniego perkusisty. Jego miejsce na krótko zajął Kolgrim lecz zdążył w jednym z wywiadów określić muzykę Immortal jako "Pure Holocaust Metal" co wzbudziło kontrowersje. Jego miejsce na koncertach zajął Grim. Do studia Grieghallen w 1993 roku weszło dwóch muzyków, Abbath by nagrać wokal, bass i perkusję oraz Demonaz rejestrujący gitary. Muzycznie był to kamień milowy. Wyklarował się styl, który świadczył o oryginalności muzyki Immortal. Album znacząco wpłynął również na rozwój gatunku.
Trzeci album "Battles in the North" ponownie nagrał duet Abbath-Demonaz. Grim w tym czasie został poproszony o zakończenie współpracy gdyż nie podejrzewano by odegrał on znaczaca role w dalszym rozwoju zespołu. Grim popełnił samobójstwo czwartego października 1999 roku lecz nie miało to bezpośredniego związku z jego odejściem z Immortal. Rok później zespół wspomagał na koncertach Hellhammer z Mayhem. Wystapił on też w teledysku do utworu "Grim and Frostbitten Kingdoms", który razem z "Blashyrkh (Mighty Ravendark)" promował trzeci album. Obydwa klipy wydano oficjalnie na kasecie VHS "Masters of Nebulah Frost". Teledysk do "Blashyrkh (Mighty Ravendark)" nagrał ojciec Abbatha, zawodowy żołnierz. Razem z Demonazem pojechali w góry by tam zarejestrować materiał.
Pierwsza wersja albumu "Battles in the North" oraz promo charakteryzowały się słabym miksem i zebrały złe recenzje we wszystkich magazynach. W skutek czego pierwotny nakład został szybko zastąpiony aktualną wersja z nową okładka przedstawiająca Abbatha i Demonaza z gitarami, w pełnym rynsztunku kucających na śniegu.
Zarówno "Pure Holocaust" jak i "Battles in the North" należą do klasyki gatunku.
Sytuacja zespołu poprawiła się gdy w 1996 roku do składu dołączył Horgh (Reidar Horghagen). Pojawił się praktycznie już w trakcie nagrywania "Blizzard Beasts", który stanowił pierwszy prawdziwy eksperyment zespołu, połączenia trzech pierwszych płyt z deathmetalowym stylem. Zapewnił zespołowi znaczny wzrost popularności. Punktem zwrotnym była niemożność Demonaza w kontynuowaniu współpracy w roli gitarzysty z powodu zapalenie ścięgien ręki w skutek szybkiej gry bez odpowiedniego przygotowania. Demonaz jednak nie opuścił zespołu i kontynuował współprace pisząc dalej teksty będąc managerem grupy, towarzysząc im podczas tras koncertowych oraz dbając o kontakt zespołu ze światem. Mieszkał też w piwnicy rodziców Abbatha prowadząc własną firmę.
W 1998 roku w roli basisty na koncertach grupę wspomagał Ares (Ronny Hovland) a Abbath wraz z Horghiem zaczeli komponować materiał na piąty album "At the Heart of Winter", który ukazał się w 1999 roku. Zespól ciągle eksperymentował tym razem czerpiąc z trashmetalu. O dziwo fani jak i krytyka przyjęła materiał bardzo dobrze. Na trasę promocyjną w roli basisty zaangażowano Iscariah. Jego możliwości zdecydowały o przyjęciu go na pełny etat jako basistę.
Przy okazji "At the Heart of Winter" wytwórnia Osmose Productions zasugerowała nowy logotyp bardziej adekwatny do muzyki, który bardzo spodobał się zespołowi.
Szóstym albumem był nagrany w trójkę "Damned in Black" nardziej podobny do starych nagrań lecz posiadający ciągle nawiązania do trash- jak i deathmetalu. Przyjęto go dobrze, lecz sprawia wrażenie całkowicie 'przeoczonego" między dwoma klasycznymi albumami "At the Heart of Winter" a "Sons of Northern Darkness".
W 2000 roku Immortal podpisał kontrakt z niemieckim Nuclear Blast Productions. Zmiana wytwórni na bardziej prominentną nie miała wpływu na styl grupy, co udowodnił w 2002 roku siódmy album "Sons of Northern Darkness". Na albumie znalazły się nawiązania do epickich nagrań Bathory. Dwa miesiące po premierze Iscariah ogłosił swoją decyzję o opuszczeniu zespołu. Przez kilka miesięcy zastępował go Saroth (Yngve Liljebäck).
Immortal zawiesił działalność latem 2003 roku z różnych osobistych powodów. W wywiadach Abbath wspominał o potrzebie odpoczynku i możliwości kontynuowania muzycznej drogi w Immortal w przyszłości. W połowie października 2005 roku Abbath, Demonaz w raz z Armageddą - pierwszym perkusistą Immortal i basistą z Gorgoroth i gitarzystą Enslaved zaczeli prace nad nowym projektem nazwanym I. Debiutancki album "Between Two Worlds" nagrano w czerwcu 2006 roku a już na początku następnego miesiąca niemiecki magazyn Rock Hard donosił o planowanym wskrzeszeniu Immortal cytując wypowiedź Abbatha: "Na prawdę nie chciałem tego mówić, ale mam to gdzieś. Powrócimy silniejsi niż wcześniej. Spotkałem się z Horghiem pierwszy raz od roku. Buduje tutaj swój nowy dom za raz za rogiem. W ciągu następnych kilku dni zaczniemy odbywać próby naszych klasyków z 'Blizzard Beasts'. Już rozgrzewają mnie nowe pomysły. Immortal to ponadczasowy mróz. Rok mniej czy więcej nie robi różnicy. Mamy cały czas na świecie."
Po zjednoczeniu Abbath i Horgh postanowili odbudować zespół ze stałym basistą. Na to miejsce wybrano byłego basistę Gorgoroth Apollyon (Ole Jřrgen Moe). W trójkę razem z Demonazem rozpoczęli pracę nad ósmym albumem.
Latem 2007 roku Immortal zaczął intensywnie koncertować. Pojawił się między innymi na Inferno Festival, zagrał w USA. W marcu 2008 roku po raz pierwszy pojawił się w Australii i Nowej Zelandii.
Nagrań "All Shall Fall" dokonano na przełomie kwietnia i maja 2009 roku a wydano 25 września. Album muzycznie przypominał "Sons of Northern Darkness".
Według wywiadu w Decibel Magazine trwają prace nad dziewiątym albumem Immortal.
6 sierpnia 2010 roku pojawił się pierwszy koncertowy album Immortal "The Seventh Date of Blashyrkh" zarówno w wersji CD jak i DVD.