Wiki
-
Data wydania
4 maja 1998
-
Czas trwania
17 utworów
Zarówno wg krytyków jak i fanów ostatnia płyta Kultu stojąca na najwyższym poziomie. Album wylansował takie radiowe przeboje jak "Gdy nie ma dzieci" oraz "Dziewczyna bez zęba na przedzie". Płyta została wydana w 1998 roku.
Tytuł krążka nawiązuje do słów Jello Biafry, lidera zespołu Dead Kennedys: "Najbardziej lubię wizualizować sobie ostateczny krach systemu korporacji".
Krótko po nagraniu materiału zmarł perkusista zespołu - Andrzej Szymańczyk.
Słowa: Kazik Staszewski
Muzyka: Kult (za wyjątkiem melodii "Fever, Fever, Fever" z repertuaru zespołu The Liars)
Krzysztof Banasik - gitara, waltornia, bouzouki, dzwony rurowe, głos
Janusz Grudziński - fortepian, organy, pianino elektryczne, gitara akustyczna
Kazik Staszewski - głos, saksofon, sampler
Andrzej Szymańczyk - perkusja, konga, przeszkadzajki
Irek Wereński - gitara basowa
gościnnie:
Sebastian "DJ Feel X" Filiks - skracze
Jasiu Zdunek - trąbka
Opisy albumu w Last.fm są edytowalna dla każdego. Poczuj się autorem i umieść swoje informacje!
Całość tekstu udostępnionego przez użytkowników na tej stronie jest dostępna w oparciu o licencję Creative Commons Attribution-ShareAlike; zastosowane mogą być takżę dodatkowe warunki.
![[Sic!]](https://lastfm.freetls.fastly.net/i/u/300x300/50d3b3fdc57e1e83e35fab9a212f8e97.jpg)
