The Gits

1) Wszystko zaczęło się jesienią 1992 w stolicy Sciany Wschodniej – Lublinie. Pierwsze plany zalozenia kapeli rodza sie przy kracie Perly na boisku Szkoly Podstawowej nr 16 lub 43, trudno pamietac po tylu latach, w kazdym razie bylo to na Czechowie – najwiekszym blokowisku Lublina. Tak sie zaczyna historia Surowej Generacji, trzech skinow: Wizard (gary), Czarus – Grzywa (glos) i Patyk (bass), plus zaprzyjazniony heavy metalowiec Ryba (gitara). Zaczynaja proby w MDK nr 2 (dzis ten klub zostal przejety przez kosciol i wszystkie dzieciaki z osiedla, ktore przychodzily sie tam bawic zostaly wywalone na ulice. To sie nazywa „chrzescijanskie milosierdzie”). Poczatki wiadomo sa trudne, ale chlopaki sa twardzi jak gwozdzie. Po paru probach Czarus sie nudzi i nie chce juz byc vocalista, odchodzi a jego miejsco zajmuje Cieply. Patyk bardzo chce byc gitarzysta wiec wkreca do kapeli swojego mlodszego brejdaka - Ml. Patyka. Przekazuje mu bass a sam zaczyna grac na gitarze. Mija pare tygodni i nastepuje kolejny rozlam, zespol opuszczaja Wizard i Ryba, no i chlopaki zostaja bez perkusisty. Po tym fakcie z kapela gra wielu dziwnych gosci. W tym czasie zespol wystepuje na lokalnych przegladzach talentow, gdzie jako skinheadzi budza troche kontrowersji wsrod mlodziezy, szczegolnie Cieply i jego pol metrowy biceps. Na jednej z takich imprez wygrywaja nawet nagrode, ale gdy okazalo sie ze to jakis wazon a nie gotowka wychodza przed odebraniem dyplomu i w/w wazonu. Po tym przegladzie o S.G. jest nawet mowa o w lubelskiej telewizji, jakas podstarzala lota mowi: „…Grala nawet mlodziez w dzinsach i jak to oni mowia, butach z duzymi czubami…” no tak…
Sa wakacje 1994, zespol zbiera sare i wchodzi do studia nagrac 4 numery na demo. Dwa z nich „Zemsta Mlodych” i „Zwiazek” zostaja wydane na skladance „Skinheads” firmowanej przez Fan Rec., trzeci utwor „Skinhead, Skinhead” zostaje przypadkowo skasowany przez pijanego producenta a czwarty „Nie Walczysz O Zycie” zostaje wydany dopiero po 8 latach. Cala ta sesja była jedna libacja, wszystko przez realizatora pijaka. Po nagraniu tego materialu z kapeli odchodzi Cieply a Patyk zaczyna spiewac. Cieply prowadzi dzis Valhalla Tattoo, najlepszy salon dziarg w Lublinie.
Na przelomie ’95 - ’96 Fan Rec. proponuje zespolowi nagranie materialu na pelna kasete i w kwietniu 96 ukazuje się pierwszy kasetowy album Surowej Generacji „Wojownicy Ulicy”. Honorarjum dla zespolu wystarcza na kupienie 100 piw i uzywanego bassu. W tym czasie za perkusja zasiada Bruner, znajomy z osiedla, zwany tez „pierwsza szklanka Czechowa”, ktory nie jest skinem ale lubi grac na bebnach. Bruner nie pogral za dlugo, poniewaz w sklepie monopolowym na ulicy przy ktorej mieszka zespol spotyka dziewczyne (on jest stalym klientem a ona sprzedawczynia) zakochuje sie, po raz drugi chce sie kajtac i niema czasu na granie…takie zycie. Jeszcze z Brunerem wiosna ‘96 S.G. nagrywa dwa kawalki „Wojownicy Ulicy”, który przewrotnie nie znalazl się na kasecie oraz „Betonowa Dzungla”. Utwory te mialy znalezc sie na skl. Fan Rec., ktora nigdy nie ujrzala swiatla dziennego i oba kawalki musialy troche poczekac. Wszystko przez kapusi i policje. Po lekkim opadnieciu emocji w maju ’97 S.G. nagrywa dwa kawalki „Zolto – Bialo – Niebiescy”, ktory do dzis jest puszczany na stadionie przy Al. Zygmuntowskich podczas meczow Motoru Lublin i „69 – 96”. Pierwszy utwor zostaje umieszczony na skl. „Rock Przeciwko Komunizmowi” Hard Rec. z Wroclawia, a oba na prawie kultowej kompilacji holenderskiego Nordisc pt. „We Will Never Die! vol. 1” – ten CD jest juz wyprzedany ale niedlugo ukaze sie reedycja na vinylu.
W tym tez czasie zespolowi udaje sie zagrac na najslynniejszym chyba polskim koncercie, a to za sprawa TV ze Szwajcarji, ktora umieszcza jego fragmety w filmie „Skin Or Die”. Koncert ten odbyl się w ‘97 roku w rodzinnym miescie S.G. Lublinie. Poza Generacja mozna tam takze zobaczyc Baranki Boze i Konkwiste 88.
Jest lato 1998, Bruner definitywnie poswiecil się rodzinie a jego miejsce zajmuje K.F., z ktorym zespol nagrywa druga tasme dla Fan Rec pt. „Nie Jestes Jednym Z Nas” i nareszcie bez problemow moze grac koncerty kiedy i gdzie tylko jest okazja. K.F. takze nie jest skinheadem ( kolejny metalowiec ), zna sie z Mlodym Patykiem od lat i od razu godzi sie na granie z nim w zespole. „Nie Jestes Jednym Z Nas” jest ostatnim materialem nagranym pod nazwa Surowa Generacja. Nazwa zostaje zmieniona na The Gits. Juz jako The Gits pojawiaja się na vol. 2 skl. CD „We Will Never Die!” (Nordisc Rec.) z anglojezycznymi “Proud As A Lion” i “Skinhead Style”. Nastepne 3 kawalki po angielsku „Life On The Block”, „The Elite From The Pubs” i „Severe Generation” wychodza na skl. CD z Sick Mind Rec. pt. “Never Say Die! vol.2”. W grudniu 1999 roku Gitsi wchodza do studia zeby nagrac trzecia kasete dla Fan Rec. pt. „Chuliganski Trud” i jej angielski odpowiednik na CD dla Nordisca pt. „East Side Stories”. Przed rozpoczeciem sesji Ml. Patyk, po klotni z brejdakiem obraza się i opuszcza zespol. Podczas tych nagran Patyk musi grac na basie wiec na gitare dolacza się Vania, ktorego Patyk „wypozyczyl” z innej lubelskiej kapeli skinhead Wolfordr, i jakos juz zostaje na stale. Pare tygodni pozniej Ml. Patyk przestaje się gniewac i The Gits w 4 – osobowym skladzie nagrywaja 2 kawalki „Lublin Skinheads” i „Oralna Laura”, jest to w marcu 2000. Angielskie wersje tych numerow zostaja wydane na CD z Nordisc a polskie musza poczekac. Po ukazaniu sie CD „East Side Stories” kapela ma nareszcie okazje zeby zagrac za granica. W listopadzie 2000 jada do belgijskiego miasta Brugge (Brugia) zeby zagrac w slynnym Oi! Pubie De Kastelein, nalezacym do Sucka i Rianne z kapeli Les Vilains. The Gits graja tam razem z mlodym holenderskim zespolem The Mighty Dogs i wypijaja tyle piwa, ze niestety potwierdzaja opinie, ze Polacy lubia sie napic, swoja droga Holendrzy i Belgowie wcale nie sa gorsi J.
Maj 2001, do Lublina z rewizyta przyjezdza Robert szef Nordisc Rec. i dwaj kumple. Podczas tych odwiedzin Holendrzy poznaja slynna, wschodnia goscinnosc i polska kuchnie, wypijaja mnostwo piwa Perla i czystej wodki, ogladaja striptease w wykonaniu ukrainskiej dziwki i inne rozrywki jakie oferuje miasto Lublin. Najwazniejsze jest jednak to, ze Robert spiewa goscinnie w kawalku „Who Said That Oi! Is Dead?” i godzi sie na wydanie CD “Gits & Guts” w 2002. W zwiazku z tym The Gits podczas wakacji 2001 pracuja nad tym CD i materialem na nowa kasete ktora zostaje wydana przez NSR Rec. a jest zatytulowana „Papierowa Dziewczyna”. Material z tej kasety zostanie takze wydany na pierwszym vinylowym LP w historii Polskiej Sceny Skinheads (!!!), jeszcze w tym roku zrobia to Camden Town Rec.(Hiszpania) do spoly z Bords De Seine Rec. (Francja).
Na przelomie pazdziernika i listopada 2002 kapela jest w studiu i tak powstanie piata kaseta (po polsku) i trzeci CD (po angielsku), tytul roboczy „Tak Czyste Jak Polska Wodka”, ale jeszcze moze sie zmienic. Tym razem The Gits nie beda wspolpracowac z Nordisc Rec. lecz z Amerykanskim RAC Rec. Robert wsadzil wszystkie pieniadze Nordisca w nowy material Section 5 i The Gits moglby wydac dopiero za rok, moze dluzej. Zespol nie moze czekac wiec Robert znajduje w przeciagu jednego dnia (!) Steva ze Stanow, ktory bardzo lubi muzyke Gitsow, ich patriotyczno – ulicznego ducha i od razu (zeby nikt go nie wyprzedzil J) dogaduje się z zespolem i wysyla sare na studio. Kaseta (po polsku) bedzie prawdopodobnie wydana przez Tadka z dobrze znanego Odlam Skiny, rozmowy trwaja. Zespol zostal juz tez spytany przez Hiszpanow i Francuzow o mozliwosc zrobienia nowego materialu na LP i EP, takze wszystko idzie git.

2)The Gits to amerykański zespół punk rockowy założony w Yellow Springs w Ohio w 1986 roku. Bluesowo-punkowy styl formacji zyskał we wczesnych latach 90 uznanie na muzycznej scenie Seattle. Zespół był znany z żywiołowych koncertów.

Wokalistka Mia Zapata - zainspirowana bluesem, soulem i hardcore punkiem - śpiewała o wewnętrznych konfliktach, alkoholu, śmierci oraz przetrwaniu ciężkich chwil. Pozostali członkowie zespołu to gitarzysta Joe Spleen, basista Matt Dresdner oraz perkusista Steve Moriarty. W trakcie swojej działalności zespół wydał 2 albumy studyjne, kompilację wczesnych nagrań, album koncertowy, trzy 7’’ single oraz umieszczał utwory na różnych kompilacjach.

Zespół rozpadł się w 1993 w wyniku tragicznej śmierci Zapaty która która została napadnięta i zamordowana po wyjściu z baru. Wydarzenie to zainspirowało muzyków z Seattle to założenia organizacji Home Alive która organizowała benefisowe koncerty oraz kursy samoobrony. Zespół 7 Year Bitch nagrał w 1994 roku album ‘Viva Zapata!’ na cześć zmarłej wokalistki The Gits.

The Gits, mimo iż nigdy nie dotarli do mainstreamowej publiczności, stali się inspiracją dla wielu innych kapel.

Skład zespołu:
* Mia Zapata - wokal
* Joe Spleen (urodzony jako Andy Kessler) - gitara
* Matt Dresdner - bas
* Steve Moriarty - perkusja

Dyskografia:

- Albumy
* Frenching the Bully (C/Z Records) (1992) / wydany ponownie w 2003 przez Broken Records
* Enter: The Conquering Chicken (C/Z Records) (1993) / wydany ponownie w 2003 przez Broken Records
* Kings & Queens (Broken Rekids) (1996)
* Seafish Louisville (Broken Rekids) (2000)
* Best of The Gits (Liberation) (2008)

- Single / EP:
* Precious Blood b/w „Seaweed” i „Kings & Queens” (Big Flaming Ego Records), (1990).
* Second Skin b/w „Social Love” (Broken Rekids), (1991).
* Spear And Magic Helmet b/w „While You’re Twisting, I’m Still Breathing” (Empty Records), (1991).

- Kompilacje / OST:
* „Here’s to Your Fuck” i „Ain’t Got No Right” na Bobbing For Pavement: The Rathouse Compilation (Rathouse/Broken Rekids), (1991).
* „Drinking Song” na Power Flush: San Francisco, Seattle & You (Broken Rekids), (1993).
* „Guilt Within Your Head” i „Social Love (Live)” na Home Alive: The Art Of Self-Defense (Epic Records), (1996).
* „Second Skin (Live)” na Hype! The Motion Picture Soundtrack, (Sub Pop Records), (1996).
* „Another Shot of Whiskey” na Wild and Wooly: The Northwest Rock Collection (Experience Music Project/Sub Pop Records), (2000).
* „Whirlwind” na Girls Kick Ass (Vitaminepillen), (2001).
* „Absynthe” na Whatever: The 90’s Pop & Culture Box (Rhino/WEA), (2005).
* „Another Shot of Whiskey” na Sleepless In Seattle: The Birth of Grunge (LiveWire Recordings, 2006).