Biografia
Nazwa The Outlaws dotyczy przynajmniej dwóch wykonawców:
1) Brytyjska grupa działająca w latach 1960-1965, wykonująca instrumentalny rock. W jej składzie znalazł się gitarzysta Ritchie Blackmore, znany z grup Deep Purple i Rainbow.
2) Southernrockowy zespół z USA, założyny w 1972r. w Tampa na Florydzie.
Skład: Hughie Thomasson (vocals, guitar, 1972-2007), Henry Paul (vocals, guitar, 1972-77, 1982-86, 1993), Frank O'Keefe (bass, 1972-77), Monte Yoho (drums, 1972-81), Billy Jones (guitar, 1973-81), Freddie Salem (guitar, 1978), Harvey Dalton Arnold (bass, 1978-79), David Dix (drums, 1978-82), Rick Cua (bass, 1979-82), Chris Hicks (guitar, 1982-present), Barry Borden (bass, 1982-present), Jeff Howell (drums, 1982-present)
Zespół założony w 1972r. w Tampa na Florydzie. W jego składzie znaleźli się: Billy Jones (gitara), Henry Paul (gitara), Hugh Thomasson (gitara), Monty Yoho (perkusja) i Fran 0'Keefe (bas), zastąpiony w 1977 r. przez Harveya Arnolda.
Z Thomassonem w roli głównego kompozytora The Outlaws cieszyli się szacunkiem ze strony fanów (nie podzielanym przez krytyków), którzy doceniali ich dopracowane koncerty oraz artystyczną konsekwencję, z którą łączyli najlepsze elementy twórczości The Eagles, Allman Brothers i podobnych im zespołów lat 70. Podpisawszy kontrakt z wytwórnią Arista grupa w 1975 r. zarejestrowała swój debiutancki album, którego producentem był Paul A. Rothchild. Album uplasował się na 13. miejscu listy przebojów magazynu "Billboard", a zamieszczono na nim m.in. długą gitarową kompozycję "Green Grass And High Tides", będącą głównym elementem koncertowego zestawu zespołu.
Sukcesy singlowe: "There Goes Another Love Song" i "Lady In Waiting" (tytułowy utwór z drugiego albumu formacji) szły w parze z regularnymi koncertami. Trasa, która prowadziła od Zachodniego do Wschodniego Wybrzeża, zmusiła The Outlaws do zaangażowania drugiego perkusisty, Davida Dixa. Można go było usłyszeć po raz pierwszy na pochodzącym z 1978 r. koncertowym wydawnictwie Bring it back alive - pierwszym nagranym bez udziału Paula, którego zastąpił Freddy Salem.
W 1979r odeszli Yoho i Arnold. W 1981 zespół otarł się o Top 20 amerykańskiej listy przebojów z wydanym na singlu tytułowym utworem z albumu Ghost Riders, przeróbką słynnej ballady Vaughna Monroe. Był to jednak łabędzi śpiew zespołu w którym z pierwszego składu pozostał już tylko Thomasson. Tuż po nagraniu albumu Los Hombres Malo, muzycy podjęli decyzję o rozwiązaniu formacji. Po niewielkich sukcesach odniesionych przez The Henry Paul Band,lider tej grupy dołączył do Thomassona w zreformowanych Outlaws, którzy w 1986 r. zarejestrowali album Soldiers Of Fortune.
Opisy wykonawcy w Last.fm są edytowalna dla każdego. Poczuj się autorem i umieść swoje informacje!
Całość tekstu udostępnionego przez użytkowników na tej stronie jest dostępna w oparciu o licencję Creative Commons Attribution-ShareAlike; zastosowane mogą być takżę dodatkowe warunki.
